29 Ekim 2016

TELETSKOYE: MEDENİYETLE DOĞAYI AYIRAN GÖL


Güney Sibirya'da Altay Özerk Bölgesi'nde İsviçre Alplerini aratmayan manzaralar sunan, UNESCO Dünya Mirası listesindeki Teletskoye Gölü'ndeyiz bugün...

Yerel halkın "Altın Göl" diye adlandırdığı Teleskoye Gölü'ne 70 tane nehir dökülüyor, etrafı ise çam ormanlarıyla kaplı dağlarla çevrili. Kuzeyden güneye 78 kilometre uzunluğundaki gölü bir tekneyle geçeceğiz. Tekne gezimiz başlamadan önce bilmiyoruz, ama kuzeyden yola çıkarken aslında geride bıraktığımız aynı zamanda medeniyet: çünkü güney sahile adım attığımız andan itibaren, ne telefon, ne elektrik, ne musluk suyu, ne de kanalizasyon bulunan, bakir bir coğrafya bizi bekliyor...

Dağların eteğine serpiştirilmiş sevimli evlerden oluşan küçük bir limandan yola çıkıyoruz. Çok kısa bir süre sonra sadece doğanın içinde yol almaya başlıyoruz. Gölün bir tarafı doğal park ilan edilmiş; tek bir ev, insan eli değmiş tek bir alan yok doğal parkta. Gölün diğer tarafında ise, tek tük evler, çoğu av köşkü, ağaçların arasına öyle gizlenmişler ki, çok dikkat etmeden görmek imkansız...


Uçsuz bucaksız dağlar, ormanlar, masmavi göl suları, ara ara çığlıklarıyla doğanın sessizliğini yırtan kuşlar, yeşilliklerin arasından çağıldayan irili ufaklı şelaleler... Temmuz ayı olmasına rağmen hayli serin ve bir o kadar da tertemiz bir hava... Aralarda kanolarıyla spor yapanlar da var, ama bir elin beş parmağını geçmez sayıları....




Yanımızda ısınmak için yerel bir votka, eşlik etsin diye biraz elma, limon, peynir ve şarküteri... arada bir atıştırıyoruz ama çok da doymayalım, öğle yemeği için yarı yolda Kamışla Şelalesi'nde mola vereceğiz.








Kamışla, bu bölgedeki onlarca şelaleden biri. Limanımsı bir yer yapmışlar tekneler yanaşabilsin diye. Hemen sahilde odun ateşi üzerinde bir çaydanlık tütüyor. Etrafta tahtadan yapılmış küçük küçük kulübeler, ziyarete gelen az sayıdaki gezgin için çi börek, çay, kahve ve hızlı yenebilecek yerel yemekler satmak için... Tabii hediyelik eşya dükkanları da var aralarında, ama satılanlar hep aynı: tahtadan işlenmiş süsler çoğu... 






Etraftaki çalıların, ağaçların bir kısmına çaput bağlanmış, aynı bizdeki gibi... Sonuçta bir Şaman geleneğini devam ettiriyoruz farklı coğrafyalarda bile olsa... Biraz yürüdükten sonra Kamışla Şelalesi'ndeyiz... gürül gürül akan bir su, tertemiz, soğuk....

Bu kısa aradan sonra, bizi medeniyetten tamamen uzaklaştıracak güney sahile doğru yeniden yola çıkıyoruz. Zaten az sayıdaki evlere bile rastlanmaz oluyor ilerledikçe... Biz gelmeden bir hafta önce çok büyük bir sel yaşanmış bu bölgede, sahile vurmuş koca ağaç parçaları kalmış bu selden geriye....




Sonunda güney sahildeyiz... yaklaşık 4-5 saatlik bir yolculuk sonrasında, sanki birkaç yüzyıl geriye gittik birden.... doğanın hüküm sürdüğü ve insanoğlunun içinde kendini çok küçük, çok güçsüz ve çaresiz hissettiği, teknolojinin "t"sinin bile henüz ulaşmadığı bir coğrafyadayız artık.... Bu coğrafyanın hikayesi ise başka bir güne artık....

2 yorum:

  1. Cok begendim. Kasimda yapmayi planladigimiz gorece turustik olmayan Tromso icin heyecanim artti.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tromso'yu hiç duymamıştım, mesajınızı okuyunca ben de orayı biraz araştırdım, fotoğraflarını görünce bayıldım!! Size şimdiden harika bir seyahat diliyorum!!!

      Sil